„Każdy człowiek ma prawo do nauki…”
Wrześniowa nostalgia W tym roku udzieliła mi się atmosfera tego słodko-gorzkiego czasu, jakim jest koniec wakacji i początek września. Mimo że pogoda dopisuje, to już w świadomości pojawia się, że lato z jego cudownie grzejącym słońcem, radością, beztroską odchodzą, by ustąpić miejsca zimnym porankom, szarugą i jesiennej melancholii. Bombardowana licznymi reklamami przyborów do szkoły, plecaków czy innych niezbędnych gadżetów potrzebnych w drodze po wiedzę, z nostalgią wspomniałam swój piórnik, w którym mieszkał ulepiony z plasteliny Plastuś, mój towarzysz w szkolnych zmaganiach. Zatęskniłam za tym, bądź co bądź bardziej beztroskim okresem życia jakim jest dzieciństwo. Ubrana na galowo obowiązkowo w białą bluzkę i granatową spódniczkę, z wesoło podskakującymi kucykami, które zwieńczały piękne, białe kokardy z przejęciem i wypiekami na twarzy przekraczałam 1 września progi szkoły, by przez kolejne miesiące zgłębiać arkana nauki. Oczywiście jakiś miesiąc później z towarzyszami
